Materiaal voor schedelboog, lijn van borst, fallus of kont uit vloeibare klei

‏Je makersbewegingen over het breekbare, natte binnenste- 
‏buiten raakten mijn vormen jouw tong aan, openden je mond

‏in mijn roos, we bedreven lovescience met de modderige maten 
‏van mijn kleivrucht. Kijken is pijnloos nadoen. Toen ik wilde weten 

‏wat je vingers weten legde je verhitte dingen in ons bed. Je zei:
‏‘Dickrider, Tietenvaas, Models, Fallen Woman en wij.’ Ik zei: 

‏‘Mooie Mensch, Flame, Potential Stillness en wij, sloeries van klei.’ 

(‏Het gedicht is gemaakt in opdracht van keramiekmuseum Princessehof ter gelegenheid van de opening van de tentoonstelling ‘Sexy ceramics’. Ik had deze zomer wel even zin om in de duistere wereld van de natte klei te grasduinen bij wijze van Fries uitstapje en weerzien van het land van mijn jeugd).

i.o.v. Keramiekmuseum Princessehof